* Άραγε κλαίνε οι νεκροί, στον τάφο σαν θα μπούνε,
ή χαίρουνται και τη ζωή τηνε περιφρονούνε;
* Από τον πόνο η χαρά, πάντα αξία παίρνει,
...κι όμως αυτός που χαίρεται, δεν το καταλαβαίνει...
* Ρίχνομε για το θάνατο του χάρου την ευθύνη,
κι όμως την παίρνει τη ζωή, εκείνος που τη δίνει. (του Γ. Μπέρκη)
** Υπάρχει ένας παράδεισος, στο κέντρο του πλανήτη,
στην όμορφη Μεσόγειο και τονε λένε Κρήτη!
** Ηθελα να' χω δύναμη, ν' αλλάξω τον πλανήτη,
με μια θρησκεία, ένα Θεό, να τονε βγάλω Κρήτη!
** Εάν κλωνοποιήσουνε, κι αλλάξουνε τη φύση,
δώσε το D N A (ντι εν εη) σου, η ομορφιά μη σβήσει. (του Γ. Μπέρκη)
στο λίθαργο του μαρασμού παντοτινά κοιμάται.
(του Πέτρου Καλομοίρη)
