Ο συντομότερος δρόμος:

"Σπεύσε βραδέως και σύντομα θα φτάσεις στον προορισμό σου" ΜΙΛΑΡΕΓΙΑ (1052-1135) ΘΙΒΕΤ

θΥΜΆΜΑΙ... Στο Γυμνάσιο, -έτσι το λέγαμε τότε- είχαμε ένα καθηγητή φιλόλογο, Π.Ε.
Από το χωριό του που έμενε, μεταφερόταν με ένα παλιό ΦΙΑΤ, για να πάει στο σχολείο. ΄Εφευγε 7,30 το πρωί για να διανύσει μια απόσταση 6-7 χιλιόμετρα. Μετά απο λίγη ώρα ξεκινούσαν και τα παιδιά του χωριού κι αυτά για το Γυμνάσιο με τα ποδήλατά τους.
Στη μέση περίπου της διαδρομής τον συναντούσαν τα παιδιά. Τον προσπερνούσαν, και έφταναν με τα ποδήλατα νωρίτερα απο τον καθηγητή. Αυτό γινόταν κάθε μέρα.
Κάποια μέρα σκέφτηκαν.
- Να τον ρωτήσουμε, γιατί δεν πάει πιο γρήγορα. -Γιατί πάει τόσο σιγά, και δεν τρέχει λίγο, και τον προσπερνάμε και φτάνουμε γρηγορότερα στο σχολείο.
-Τον ρώτησαν και πήραν την εξής σοφή απάντηση (με τη βραχνή χοντρή φωνή του) :
--Εγώ μπρέ παιδιά, πάω αργά, για να φτάσω γρήγορα. (σίγουρα).
Τότε γελάσαμε γιατί δεν καταλάβαμε την απάντηση και τη σοφία που έκρυβε.
Όταν μεγαλώσαμε ίσως κάτι καταλάβαμε.
Τώρα συνδιάζω εκείνη την απάντηση του καθηγητή με ένα Ιρλανδικό γνωμικό.
"Η υπομονή θα πάει το σαλιγκάρι στην Ιερουσαλήμ". Υπομονή λοιπόν... για να κερδίσεις.

Αναρτήθηκε από Δασκαλογιάννης στις 9:10 π.μ. 0 σχόλια Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση